Απώλεια του παιδιού: Πώς μπορείς να βοηθήσεις τους γονείς στο πένθος που βιώνουν;

Αναμφισβήτητα μία από τις μεγαλύτερες απώλειες που μπορεί να κληθεί κάποιος άνθρωπος να βιώσει και να διαχειριστεί είναι αυτή του παιδιού του, πόσο μάλλον του μικρού του παιδιού. Ο πόνος που βιώνεται στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορεί να εκφραστεί ούτε με λέξεις, ούτε να περιγραφεί εύκολα. Το συναίσθημα είναι τόσο πολύ έντονο που η λογική νεκρώνει. Νεκρώνει γιατί η λογική σειρά των πραγμάτων είναι τα παιδιά να χάνουν τους γονείς σε μεγάλη ηλικία και πλήρεις ημερών και όχι το αντίστροφο. Και όσο και αν το ζήτημα αυτό αποτελεί ένα θέμα που μας δυσκολεύει ακόμα και στη σκέψη του, υπάρχουν αρκετοί γονείς σε όλο τον κόσμο που χάνουν τα ανήλικα παιδιά τους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά σε ένα γονέα που χάνει το παιδί του τις περισσότερες φορές δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν, φοβούνται μήπως πουν κάτι που δεν πρέπει και πονέσουν ακόμα περισσότερο το φίλο τους. Υπάρχουν και άνθρωποι που λόγω του φόβου τους μην πουν κάτι που δεν πρέπει, επιλέγουν να απομακρυνθούν και να μην κάνουν τίποτα. Σίγουρα το τελευταίο δε βοηθάει σε καμία περίπτωση.

Και ενώ δεν υπάρχει ιδανικός τρόπος για το πώς μπορούμε να στηρίξουμε ένα δικό μας φίλο που πενθεί το μικρό παιδί του, παρακάτω ακολουθούν ορισμένοι τρόποι που θα σας βοηθήσουν να το κάνετε λίγο καλύτερα.

• Εστιάστε στο παρόν. Τις περισσότερες φορές όταν ένας φίλος μας βιώνει μια δύσκολη κατάσταση στο παρόν προσπαθούμε να του θυμίσουμε καλές παρελθοντικές στιγμές ή να τον εστιάσουμε στο ότι τα πράγματα στο μέλλον θα φτιάξουν. Στις περιπτώσεις της απώλειας ενός μικρού παιδιού αυτό δε βοηθάει καθόλου. Ο φίλος σας δεν έχει ανάγκη να θυμηθεί τις καλές στιγμές του παρελθόντος όταν είναι βυθισμένος στον πόνο που βιώνει. Εστιάστε στο παρόν και μείνετε δίπλα στο φίλο σας. Δε χρειάζεται συνεχώς να έχετε κάτι να πείτε.
• Μην προσπαθείτε να δώσετε εξηγήσεις για αυτό που συνέβη. Καλό θα είναι να αποφύγετε εκφράσεις του τύπου «τώρα είναι στον ουρανό σε ένα πολύ όμορφο μέρος, έχει γίνει άγγελος γιατί ήταν πολύ καλό παιδί» ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και αδέρφια. Ο λόγος είναι γιατί οι επεξηγήσεις αυτές δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές από το αδελφάκι και δημιουργούν μια εντύπωση πως τα καλά παιδιά πάνε στον ουρανό και θα ζητά και το ίδιο να ακολουθήσει. Υπάρχουν πολλά παραμύθια που εξηγούν στα μικρά παιδιά τι είναι ο θάνατος απλά και κατανοητά. Είναι πολύ μεγάλο στήριγμα για τον άνθρωπο που πενθεί να έχει γύρω του άτομα που δεν προσπαθούν να δώσουν εξηγήσεις για αυτό που συνέβη και δεν προσπαθούν συνεχώς να του φτιάξουν τη διάθεση, δίνοντάς του το δικαίωμα να βιώσει τον πόνο που νιώθει σε όλη του την έκταση.
• Προβλέψτε, μην περιμένετε τον ίδιο να κινηθεί και βοηθήστε σε ότι πρακτική δουλειά μπορείτε. Φράσεις όπως «τηλεφώνησέ μου όποτε με χρειαστείς, ή ότι θέλεις είμαι εδώ πάρε με» δεν είναι αρκετά βοηθητικές ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό. Τα άτομα που βιώνουν μια μεγάλη απώλεια δεν μπορούν να σκεφτούν τι έχουν ανάγκη, ποιον φίλο θέλουν να πάρουν και να κάνουν τελικά το τηλεφώνημα. Η ψυχική τους ενέργεια είναι όλη εστιασμένη στην απώλεια. Αυτό που μπορείς να κάνεις εσύ είναι να πάρεις από πάνω του καθημερινές δραστηριότητες που στην παρούσα χρονική περίοδο είναι βάρος για τον ίδιο (να πας στην τράπεζα, να βγάλεις το κατοικίδιο την καθημερινή του βόλτα, να κάνεις τα ψώνια της εβδομάδας). Προσοχή όμως να μην ασχοληθείς με κάτι μη αναστρέψιμο, χωρίς να ρωτήσεις το ίδιο το άτομο (π.χ. μην αποφασίσεις να πας να τακτοποιήσεις το σπίτι του και μαζέψεις τα παιχνίδια του παιδιού του γιατί αυτό μπορεί να τον αναστατώσει ακόμα περισσότερο).

Πάνω από όλα δείξτε την αγάπη και τη στήριξή σας με όποιο τρόπο μπορείτε, είτε περνώντας χρόνο με το φίλο σας και απλά μένοντας δίπλα του χωρίς προσπάθεια να του βελτιώσετε τη διάθεση είτε βοηθώντας σε πρακτικά καθημερινά ζητήματα που τα βλέπει σαν βουνό μπροστά του. Να είστε εκεί σταθερός συμπαραστάτης δίπλα του. Χωρίς να έχετε απαντήσεις για όλα. Να κρατάτε ανοιχτά τα αυτιά σας σε ότι θελήσει ο ίδιος να σας πει. Να είστε παρών και έτοιμος να ακούσετε τον πόνο του.