(Ανα)Γνωρίζοντας τη Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ): πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους;

Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν εσύ εάν το παιδί σου πάσχει από Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας για να το βοηθήσεις;

• Προσπάθησε να διατηρείς την ψυχραιμία σου. Εάν αρχίσεις να φωνάζεις και να κάνεις επικριτικά σχόλια στο παιδί σου κάθε φορά που έχει να ολοκληρώσει μία δραστηριότητα («είσαι τεμπέλης, όλη την ώρα βαριέσαι»), τότε ο θυμός του παιδιού θα γίνεται όλο και πιο έντονος. Για παράδειγμα, όταν πρέπει να διαβάσει για το σχολείο μίλησέ του ήρεμα και αναγνώρισε ότι δεν το κάνει επίτηδες («καταλαβαίνω απόλυτα ότι δεν είναι καθόλου εύκολο για σένα να παραμείνεις συγκεντρωμένος και να ολοκληρώσεις τα μαθήματά σου, αλλά σε παρακαλώ κάνε μία προσπάθεια»).
• Καθόρισε συγκεκριμένη δομή για τις δραστηριότητές του παιδιού και μην αποκλίνεις από αυτή. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ ολοκληρώνουν με επιτυχία τις δραστηριότητες τους μόνο όταν ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν. Για το λόγο αυτό δημιούργησε μία καθημερινή ρουτίνα έχοντας προγραμματίσει χρονικά τις δραστηριότητες που πρέπει να κάνει το παιδί (για το γεύμα, το διάβασμα, τον ύπνο, και το παιχνίδι). Φρόντισε ο χώρος του παιδιού να είναι πάντα οργανωμένος και τακτοποιημένος.
• Όρισε συγκεκριμένους κανόνες. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ χρειάζονται απλούς κανόνες που να μπορούν να καταλάβουν και να ακολουθήσουν.  Γράψτε μαζί με το παιδί τους κανόνες σε ένα μεγάλο χαρτόνι και κρεμάστε το σε σημείο που το παιδί μπορεί να τους διαβάζει. Πρέπει να του εξηγείτε τους κανονισμούς και τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν αν δεν τους τηρεί. Κάθε φορά που ολοκληρώνει με επιτυχία μία δραστηριότητα και ακολουθεί τους κανόνες, επιβράβευσέ το. Ακόμα και το πιο μικρό και ασήμαντο επίτευγμα για ένα άλλο παιδί για το παιδί με ΔΕΠΥ είναι άξιο επαίνου.

Αναμφισβήτητα, η ζωή με ένα παιδί που πάσχει από Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας είναι πολύ απαιτητική για ολόκληρη την οικογένεια. Σαν γονέας όμως οφείλεις να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να βοηθήσεις το παιδί σου. Διατηρώντας την ψυχραιμία σου, καθορίζοντας συγκεκριμένη δομή και ορίζοντας απλούς κανόνες η οικογένεια μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά. Όσο νωρίτερα αναγνωρίσεις το πρόβλημα, τόσο καλύτερα για το ίδιο το παιδί. Αποδέξου το παιδί σου έτσι όπως είναι και να θυμάσαι πως «με την αγάπη των γονιών το παιδί κάνει τα αδύνατα δυνατά»!