Σταματώντας να ζητάς συγγνώμη για τα πάντα
Παίρνεις τηλέφωνο την καλύτερή σου φίλη και ξεκινάς την πρόταση «Συγγνώμη που σε ενοχλώ..». Σε σκουντάει ένας άγνωστος στην καφετέρια που πίνεις τον καφέ σου και αντί να ζητήσει αυτός συγγνώμη μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μια «συγγνώμη» ξεπετάγεται από το στόμα σου. Θα μπορούσε το συγγνώμη να αποτελεί αναπόσπαστό λέξη, που τη χρησιμοποιείς κάθε φορά που θέλεις να ρωτήσεις κάτι, να πάρεις κάτι ή να εκφέρεις μια άποψη. Για πολλά άτομα η λέξη «συγγνώμη» αποτελεί μια αυτόματη απάντηση σε οτιδήποτε και αν συμβαίνει είτε έχουν κάνει λάθος είτε όχι. Και προσπαθώντας να θυμηθείς πότε ήταν η τελευταία φορά που δε ζήτησες συγγνώμη για κάτι που είπες ή έκανες συνειδητοποιείς πως δεν είναι παρά ελάχιστες οι φορές στη μέχρι τώρα ζωή σου που δεν έχεις απαντήσει αυτόματα «συγγνώμη».
Δεν υπάρχει τίποτα κακό όταν ζητάμε συγγνώμη για ένα λάθος που κάναμε, για μια αστοχία ή άσχημη πράξη. Το πρόβλημα όμως δημιουργείται όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή αυτόματα σε κάθε περίσταση στην οποία νιώθουμε άβολα. Όταν για παράδειγμα ο άνθρωπος που περνούσε από δίπλα σου, έτρεχε, σε έσπρωξε και έπεσες κάτω δεν έχεις λόγο να ζητήσεις συγγνώμη. Τι λάθος ακριβώς έκανες εσύ για να ζητάς συγγνώμη; Στην πραγματικότητα εκνευρισμό πρέπει να νιώσεις που ο άλλος από την απροσεξία του σε έριξε κάτω.
Που δημιουργεί όμως προβλήματα το να ζητάς συνεχώς συγγνώμη;
Αρχικά, δίνεις την εντύπωση στους γύρω σου ότι εσύ ευθύνεσαι για αυτό που έγινε. Για παράδειγμα στον κύριο που σε έσπρωξε και έπεσες δίνεις την εντύπωση ότι εσύ έφταιγες που απλά περπατούσες στο πεζοδρόμιο και όχι αυτός. Τα πολλά «συγγνώμη» συνήθως λέγονται από γυναίκες στις οποίες έμαθαν από μικρή ηλικία ότι πάντα πρέπει να είναι ευγενικές ακόμα και αν ο άλλος είναι προσβλητικός απέναντί τους. Έχουν πάρει λοιπόν ένα υποσυνείδητο μήνυμα ότι όσο ζητάς συγγνώμη οι άνθρωποι γύρω σου θα σε συμπαθούν.
Η αυτοεκτίμηση η δική σου όμως είναι στα τάρταρα και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού νιώθεις όχι μόνο υπεύθυνη για τα πάντα αλλά δεν εκφράζεις και οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα βιώνεις. Σκέψου να είσαι από τη μεριά του συνομιλητή σου και ξεκινάς την ερώτηση που θέλεις να κάνεις λέγοντας «συγγνώμη για αυτό που θα ρωτήσω αλλά..». Τι μήνυμα περνάς στον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου αναφορικά με την αυτοεκτίμησή σου; Όσο λοιπόν οι άνθρωποι γύρω σου σε βλέπουν να ζητάς συνεχώς συγγνώμη, τόσο περισσότερο θα αρχίσουν να εκμεταλλεύονται τις τύψεις που νιώθεις κάθε φορά που θα σου ζητήσουν κάτι.
Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν εσύ για αυτό;
Αν έχεις βρει κοινά χαρακτηριστικά με τις παραπάνω περιγραφές τότε κάθε φορά που θα πας να πεις «συγγνώμη» κάνε στον εαυτό σου τις παρακάτω δύο ερωτήσεις:
- Έκανα πραγματικά κάτι άξιο συγγνώμης;
- Εάν όχι, θέλω όντως να δώσω την εντύπωση στο συνομιλητή μου ότι εγώ φταίω και παίρνω την ευθύνη;
Κάνοντας αυτές τις δύο ερωτήσεις στον εαυτό σου θα αρχίσεις να αναγνωρίζεις ποιες είναι οι καταστάσεις άξιες συγγνώμης και ποιες όχι. Και αφού κάνεις την αναγνώριση στη συνέχεια θα πρέπει να αλλάξεις και το λεξιλόγιο σου. Μπορείς να βρεις μια φράση ή ένα επιφώνημα που σε βολεύει καλύτερα. Κλείνοντας να θυμάσαι πως ζητώντας συνεχώς συγγνώμη για ό,τι κάνεις και λες δίνεις την εσφαλμένη εντύπωση ότι αποζητάς την έγκριση των ανθρώπων γύρω σου και καταστρέφεις την αυτοεκτίμησή σου. Και αν δε σεβαστείς εσύ η ίδια τον εαυτό σου ποιος περιμένεις να το κάνει;